Wszyscy jesteśmy Ryszardami. Ekshumacja 2000.

reż. Aleksandra Bielewicz / AZBEST / b.o. / 1h

spektakl /
SzekspirOFF

Zdobywca nagrody SzekspirOFF na Gdańskim Festiwalu Szekspirowskim.

"Spektakl nie podaje gotowych odpowiedzi – raczej inicjuje wspólny rytuał odsłaniania znaczeń i mierzenia się z tym, co ukryte pod warstwami tekstu i historii. Teatr Bielewicz wykorzystuje zróżnicowane media – tekst, ruch, światło, dźwięk – nie jako ozdobniki, lecz jako równoprawne kanały poznawcze. W tym sensie «Ekshumacja 2000» to nie tylko ironiczna gra z klasyką, lecz także głęboko refleksyjna opowieść o potrzebie odzyskiwania głosów z przeszłości i przywracania ich do wspólnej narracji. To teatr, który nie tyle opowiada historię, co pozwala ją przeżyć – razem" - Wiesław Kowalski, teatrdlawszystkich.pl

Filipa to postać nietuzinkowa – takich jak ona już prawie nie ma. Kotłuje się w niej mieszanka wybuchowa: poczucie niesprawiedliwości dziejów, determinacja do zrealizowania wielkiego marzenia, a przede wszystkim wyjątkowe przeczucie, że odkrycie prawdy jest tuż przed nią. A w zasadzie pod nią, bo Filipa chce odnaleźć grób Ryszarda III, zapomnianego króla, który zginął w walce i historii na 500 lat. Filipa znajduje sprzymierzeńców planu odnalezienia trupa z „powiksowanym” kręgosłupem. Po pertraktacjach i obietnicach złożonych przez odkopane zombie, kwartet rusza w fazową podróż przez piętnastowieczne życie króla, żeby naprostować to, co „paszkwilował” Szekspir.

Tekst sztuki „Ryszard III” zostanie skonfrontowany z faktami historycznymi. Odwołamy się do klasyków familijnego kina grozy, takich jak „Mumia”, czy „Jumanji”. Skorzystamy z performatyki ustawień hellingerowskich – w końcu to również historia rodzinna. Taniec, który odgrywa w spektaklu szczególną rolę, pozwoli Ryszardowi wyrazić to, na co czekał od pięciu wieków pod parkingiem w Leicester. Gdzie zaczyna się zło? Co musi się stać, żeby w końcu puścić wszystko w diabły? Zabawmy się w ekshumację.

Spektakl oparty jest na prawdziwej historii Phillipy Langley, brytyjskiej pisarki, która doprowadziła do odkrycia i ekshumacji szczątków króla Ryszarda III w 2012 roku, co doprowadziło do jego ponownego pochówku w 2015 roku.

Twórcy / Obsada

reżyseria, scenariusz, scenografia, kostiumy: Aleksandra Bielewicz
dramaturgia, scenariusz: Krysia Bednarek
choreografia: Marysia Bijak i Stanisław Bulder
muzyka: Szymon Sutor
reżyseria światła: Michał Modlinger
obsada: Marysia Bijak, Stanisław Bulder, Tomasz Nosinski, Kasia Obidzińska
autorka zdjęć: Karolina Sołtys

Zespół w swoich spektaklach łączy interdyscyplinarne środki wyrazu z krytycznym spojrzeniem na klasykę. Szuka struktur rozmontowujących znane dramaty w poszukiwaniu przemilczanych głosów i nowych perspektyw czytania, eksploruje sytuacje graniczne, mechanizmy pamięci, winy, odpowiedzialności i potrzeby pojednania. Zależy mu na teatrze, który nie tyle opowiada historię, co pozwala ją przeżyć – razem.

Aleksandra Bielewicz – absolwentka kierunku reżyseria w Akademii Teatralnej w Warszawie, Uniwersytetu Paris 3 Sorbonne Nouvelle w Paryżu na wydziale dramaturgii oraz romanistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Staż reżyserski odbyła, m.in. u Romea Castellucciego w Staatsoper Unter den Linden w Berlinie oraz u Radosława Rychcika w Teatrze Studio w Warszawie. Jej spektakle pokazywano na festiwalach: FIST w Belgradzie, Istropolitana Project w Bratysławie, Theater Networking Talents w Rumunii, Warszawa Singera, Monodramu w Tychach, Mozart Junior w Warszawie, Forum Młodej Reżyserii w Krakowie (wyróżnienie za spektakl „Kierunek zwiedzania” z Teatru Polskiego w Bydgoszczy), Międzynarodowym Festiwalu Kontakt w Toruniu, Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku (główna nagroda nurtu Szekspir OFF dla spektaklu „Wszyscy jesteśmy Ryszardami. Ekshumacja 2000”). Uczestniczka Masterclass Biennale College Teatro z Krzysztofem Warlikowskim w Wenecji, Sceny Nowej Dramaturgii w Teatrze im. W. Siemaszkowej w Rzeszowie oraz konkursu OFF Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. Jej spektaklem dyplomowym były „Dzikie palmy” Williama Faulknera w Teatrze Horzycy w Toruniu. Współpracowała z Nowym Teatrem, Teatrem im. S. Żeromskiego w Kielcach, TR Warszawa, Teatrem Studio, Teatrem Polskim w Szczecinie, Teatrem im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Ostatnio wyreżyserowała monodram Dominiki Ostałowskiej „Nieśmiała dźokejka” w Teatrze Studio w Warszawie.