Matka

Dlaczego warto zobaczyć spektakl?

• W „Matce” Witkacy posłużył się psychoanalizą Freuda, której kurs odbył u dr. Karola de Beaurain w Zakopanem.
• W dramacie Witkacego dostrzec można odwołania do sztuk Ibsena, Strindberga, a nawet „Hamleta” Szekspira
• Spektaklowi towarzyszą projekcie, m.in. czarnych ptaków, zrujnowanego pałacu, sali balowej. Ich autorem jest Wojciech Kapela.
• Spektakl reżyseruje najciekawsza i najczęściej nagradzana polska reżyserka teatralna, Anna Augustynowicz.
• W główną rolę wciela się Agata Kulesza. Światowy rozgłos przyniosła jej rola Wandy Gruz w „Idzie” Pawła Pawlikowskiego. Razem z reżyserem i partnerującą jej na ekranie Agatą Trzebuchowską, pojawiła się w Los Angeles, zdobywając pierwszego w historii Polskiego kina Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny.

Agata Kulesza w „Matce” Teatru Ateneum wcieli się w Janinę Węgorzewską, ślepnącą kobietę, która trawi czas na robieniu na drutach i wspomaga się różnymi substancjami… Próbuje też ułożyć sobie relacje z synem Leonem (Adam Cywka), domorosłym artystą i filozofem. Atmosfera gęstnieje, napięcie rośnie aż do trudnego do przewidzenia, acz nieuchronnego końca.

„Matkę” wystawiła w Teatrze Ateneum Anna Augustynowicz, jedna z najciekawszych i najczęściej nagradzanych polskich reżyserek teatralnych, która od dawna marzyła o pracy z Agatą Kuleszą.

Wg Augustynowicz „Matka” Witkacego jest niezwykle aktualna, głównie ze względu na podjęcie tematu funkcjonowania narcystycznej osobowości bohatera sztuki.

„«Matka« została napisana sto lat temu, ale jest tekstem niezwykle współczesnym. Współczesność tego tekstu leży w jego temacie – egzystencjalnej koncentracji na sobie, na pielęgnowaniu własnego ego przez głównego bohatera Leona” – mówiła Augustynowicz. „Jako swoją przeciwniczkę bohater obiera tytułową postać dramatu, swoją matkę” – dodała twórczyni przedstawienia. - Grzegorz Janikowski, „Gazeta na niedzielę”

O czym ten spektakl? I o atawistycznym uczuciu matki do dziecka (i vice versa), o toksycznej relacji między nimi, o nieugiętości i niechęci porozumienia i tegoż porozumienia gorącym pragnieniu, o - przeszłości, która dla obojga wyglądała zupełnie inaczej, wreszcie - o miłości, czy też - o nienawiści, która wcale nie jest miłości przeciwieństwem.- Rafał Turowski, rafalturow.ski.

Witkacowska „Matka” w ujęciu Anny Augustynowicz nabrała psychologicznej gęstości dzięki wyrazistości Matki i Syna, a także postaci tła. Dramat przeszedł kurację odchudzającą. Zamiast kilkunastu postaci (…) na scenie opowieść prowadzi sześcioro aktorów. Główny nurt narracji, relacja Matki i Syna na tle więdnącego społeczeństwa masowego, tylko na tym korzysta. Zniknęło też sporo odniesień do filozofii i teatralnej formy, a na plan pierwszy wysunęły się rozkład rodziny i próba jej obrony przez zaprzeczenie. - Tomasz Miłkowski, „Przegląd”

Po drugim spektaklu odbędzie się spotkanie z artystami, które poprowadzi Weronika Łucyk.